Themabewertung:
  • 0 Bewertung(en) - 0 im Durchschnitt
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Delmira Agustini: El poeta leva el ancla
#1
Uruguay 
EL POETA LEVA EL ANCLA

El ancla de oro canta... la vela azul asciende
Como el ala de un sueño abierta al nuevo día.
. . . . . . . . . . . . . Partamos, musa mía!
Ante la prora alegre un bello mar se extiende.

En el oriente claro como un cristal, esplende
El fanal sonrosado de Aurora. Fantasía
Estrena un raro traje lleno de pedrería
Para vagar brillante por las olas.

. . . . . . . . . . . . . Ya tiende
La vela azul á Eolo su oriflama de raso...
El momento supremo!... Yo me estremezco; acaso
Sueño lo que me aguarda en los mundos no vistos?...

Talvez un fresco ramo de laureles fragantes,
El toison reluciente, el cetro de diamantes,
El naufragio ó la eterna corona de los Cristos?...



Den Anker gelichtet

Der goldne Anker blinkt, es steigt das blaue Segel
und es entfaltet sich, wie eines Traumes Flügel
in einen neuen Tag.
- - - - - - - - - - - O Muse, laß uns fahren,
denn hinterm bangen Bug dehnt sich die weite See.

Auroras rote Bake blinkt uns im kristallen klaren
Osten. Freundlich lächelnd zieht die Phantasie
ein seltenes juwelbesetztes Prachtgewand
an, zieht von Wellenberg zu Wellenberg brilliant...

Das blaue Segel zeigt Aeol die Oriflamme...
Erhabener Moment! ... und nichts ist mehr gewiß -
O, was erwartet mich am nächsten Wellenkamm?

Wird mir ein duftig frischer Lorbeerstrauß zum Lohne?
Ein Szepter, diamantbesetzt? das goldne Vliess?
Ein Schiffswrack, oder des Gesalbten Dornenkrone?...
Der Anspruch ihn auszudrücken, schärft auch den Eindruck.
Zitieren


Nachrichten in diesem Thema
Delmira Agustini: El poeta leva el ancla - von ZaunköniG - 02.10.2007, 19:32

Gehe zu:


Benutzer, die gerade dieses Thema anschauen: 3 Gast/Gäste
Forenfarbe auswählen: