Sonett-Forum

Normale Version: O door het Leven niet, maar uit u-zelven
Du siehst gerade eine vereinfachte Darstellung unserer Inhalte. Normale Ansicht mit richtiger Formatierung.
O door het Leven niet, maar uit u-zelven
Bedorven volk, want 't Leven-zelf bederft niets,
'k Zeg tot u allen: kinderen, gij derft iets,
Waardoor ge u-zelf kunt de' Eeuwgen Afgrond delven.

Gij moet gelooven dit, (Want ik verwerf niets
Door mijn woord, niet van Menschen noch God zelven,
Ik doe 't slechts, wijl ik niet wil dat ten Elven-
der uur gij u zoudt werpen in een Zelf-Niets.

Ik zeg U alle' ootmoedig en devootlijk,
Maar met een wil, alleen door God's wil breekbaar:
Daar Is een God, schoon wij niet weten Wie 't is.

Ik zeg U, 'k ben geen man, zwakjes-bigotlijk,
Noch door de dingen van dit Leven breekbaar,
Ik zeg slechts: Daar 's een God, en Die Is, Die Is.