Helène Swarth
1859 - 1941 Niederlande
Dansen
VI.
Salómé.
O de oogen van Salómé, wen zij 't hoofd
Van Godes boetprofeet Herodes vroeg!
O de oogen van Salómé, toen zij droeg
In zegepraal, het loon, haar dans beloofd,
Op wijdgespreide handen - hoe zij loeg! -
Op gouden schotel, bleek en bloedig ooft,
Den stoeren stam van 't heilig lijf ontroofd,
Terwijl haar maagdenrei de cymbel sloeg!
Als de amathysten in haar bronzen haar,
Terwijl zij trad in weeldige cadans,
Zoo flonkerden haar oogen, hard en klaar,
Doorvlijmend wreed met violetten lans
De oogen in stil verwijt gevest op haar,
De oogen van 't Hoofd, dat viel ten buit haar dans.
Salomé
Oh - Die Augen salomés, wie sie ums Haupt
von Gottes Bußprophet Herodes fragen.
Oh - Die Augen Salomés, wie sie erkargen
im Sieg, wenn du ihn ihrem Tanz gelobst.
In ihren Händen - alles war nur Lug -
in goldner Schale, blass und blutig Obst
vom starken Stamm, dem heilgen Leib geraubt,
derweil ihr Jungfernchor die Zimbel schlug.
Wie Amethyst in ihrem braunen Haar
trat sie derweil in prächtige Kadenzen.
Die Augen funkelten so hart und klar,
durchschneidend roh mit violetten Lanzen
die Augen, die noch stiller Vorwurf waren,
vom Haupt das ihr zur Beute fiel im Tanzen.
1859 - 1941 Niederlande
Dansen
VI.
Salómé.
O de oogen van Salómé, wen zij 't hoofd
Van Godes boetprofeet Herodes vroeg!
O de oogen van Salómé, toen zij droeg
In zegepraal, het loon, haar dans beloofd,
Op wijdgespreide handen - hoe zij loeg! -
Op gouden schotel, bleek en bloedig ooft,
Den stoeren stam van 't heilig lijf ontroofd,
Terwijl haar maagdenrei de cymbel sloeg!
Als de amathysten in haar bronzen haar,
Terwijl zij trad in weeldige cadans,
Zoo flonkerden haar oogen, hard en klaar,
Doorvlijmend wreed met violetten lans
De oogen in stil verwijt gevest op haar,
De oogen van 't Hoofd, dat viel ten buit haar dans.
Salomé
Oh - Die Augen salomés, wie sie ums Haupt
von Gottes Bußprophet Herodes fragen.
Oh - Die Augen Salomés, wie sie erkargen
im Sieg, wenn du ihn ihrem Tanz gelobst.
In ihren Händen - alles war nur Lug -
in goldner Schale, blass und blutig Obst
vom starken Stamm, dem heilgen Leib geraubt,
derweil ihr Jungfernchor die Zimbel schlug.
Wie Amethyst in ihrem braunen Haar
trat sie derweil in prächtige Kadenzen.
Die Augen funkelten so hart und klar,
durchschneidend roh mit violetten Lanzen
die Augen, die noch stiller Vorwurf waren,
vom Haupt das ihr zur Beute fiel im Tanzen.
Der Anspruch ihn auszudrücken, schärft auch den Eindruck.