Een banneling te zijn, een vogelvrij verklaarde,

[ZaunköniG]

Een banneling te zijn, een vogelvrij verklaarde,

ontkomen eindlijk aan 't bestel van paal en perk,

niet te achterhalen door de dwang van staat of kerk,

geen vrouw, geen kind, geen duit noch welk bezit van waarde;



bevrijd van alles wat men gierig eens vergaarde,

niet meer schatplichtig aan het dagelijksche werk,

maar een geteekende met 't onmiskenbaar merk

der losgeslagenen op deze kleine aarde.



Vliedt, vogel van het hart, wiek van het licht gazon

het duister tegemoet, verlaat de smalle dreven,

het veilig park, de rozenhaag, de steenen bron,

waar elken morgen trouw de regelmaat begon -

een vluchtling thans, die wijkt onder 't vergeefsche streven

van de averechtsche zoeklichten der avondzon.