Over de vage en verwarde gedachte

[ZaunköniG]

.

Maar hoeveel woorden die den mond uitgaan

vormen gedachten van deze natuur?

vele verloopen tot een vreemd figuur

wier grenzen maar uit grilligheid ontstaan.

Zooals water, geroerd geweldig, aan

zijn aard ontkomen kan voor korten duur

en ondoorzichtigheid biedt als een muur

aan 't oog dat borend door hem heen wil gaan,



zoo zijn ze van hun weze' ontrouwe kind'ren

en bemoeilijken den geest hoogelijk

't weten van wat hun troebelheid bedekt

maar heim'lijk denkt hij dat zij mogelijk

zich onbewust verstaan tot het verhind'ren

dat hij het slijk op hun bodem ontdekt.