Dat de rede die goede gesteldheid bevruchten moet

[ZaunköniG]

.

Maar zoo, als de effene en bereide landen

uit zich-zelven niet voortbrengende zijn

en werk'loos op de zegenende handen

van den zaaier wachten als op een sein

om de kracht die leeft in hun ingewanden

te stuwen in 't verkreegne, dat het zijn

wezen voelt zwellen en begeerte branden

om op te stijgen uit die donk're mijn -



zoo moet de rede de ware gedachten

hebben gezaaid in 't hart, te harer tijd,

hoe vruchtbaar 't zij, en hoe geneigd ten goede,

eer het de gezindheden en de krachten

zóó kan besteden dat het graan gedijt -

ik meen de deugd die zijn geluk zal voeden.