Ruiter in den dom te Bamberg

[ZaunköniG]

Ruiter in den dom te Bamberg

Voor G.W.J. Bruins.

O Hart dat nog maar hunkert te vergaan

Spoorloos uit dit armzalige vertoon

Onder het hemelsch spel van zon en maan,

Dat onverschillig schijnt al dingen schoon, -



Bedenk u nog... Bleef daar geen tent, geen woon?

Voor glimlachs naaktheid vogelvrij-spontaan

Geen horst, geen nest door vuige hulde en hoon

Zoo onaantastbaar als onaangedaan?



Nergens voor u zulk nameloos ontkomen,

Gedragen op den vloedgang van zijn tijd

In menschlijk-bovenmenschlijke eenzaamheid,

Naar God ontbloeid in wereloos gepeins

Temidden van de eender versteende grijns

Van gelukzalige en verdoemde vromen!