Themabewertung:
  • 0 Bewertung(en) - 0 im Durchschnitt
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Boddaert, Marie: Woud bij nacht
#1
Marie Boddaert


Woud bij nacht.



Luister.... tusschen de stammen van het woud

Gaan zachte schreden... zacht en zachter: 't Leven

Dat wegtrekt en zich neervlijt. Alle dreven

Zijn leeg nu van geluid; de Stilte houdt

Haar intree en de Schemering, gedreven

Door haren broeder Nacht, bluscht snel het goud

En alle purperglansjes, die op 't hout

En op de verre wolken zijn verhieven.



De stammen witten òp een wijle in 't dicht

Neervallend vaal als bleek gebeeide zuilen

Van droometempel zwijmend voor 't gezicht.



Dan wèg - als lichaamloos - zuilen en tuilen

Van slapend loof; wèg in 't aldonkrend zijgen

De ruimte in 't rond.... Zwarter het zware zwijgen.
Zitieren


Gehe zu:


Benutzer, die gerade dieses Thema anschauen: 1 Gast/Gäste
Forenfarbe auswählen: