Zij komt...

[ZaunköniG]

.

Ik zit geboge' en schrijf, - muf-geel

duft het papier en rins ruikt de inkt;

de lamp zingt hoog en treurig... krinkt

dit kirrend schreien niet tot heél

hoog gillen op, kreet van een veêl,

schriel tot te fijn gekrijt verminkt?

Ik zit geboge' en schrijf, - er wringt

moeilijke wrangheid in mijn keel.



Maar zooals regen-middag, schril

van rood'rig vroeg-kil licht-geril,

dë avond heelt met gulden honing,



zoo stroomt, als door de stille woning

jouw geurig ruischen nader-spoelt,

't geluk me om 't hart met koelte en zoelt'!