17.08.2012, 09:28
.
De droeve schoonheid van vergane dingen
Houdt mij omvangen en heeft, diep ontroerd,
Mijn hart en denken willoos meegevoerd,
Dat starend nu, woelt in herinneringen.
'k Hervoel, van weeke weelde zacht beroerd,
Die teere wijding en 't al macht'ger dringen
Tot rijke liefde, als d' ochtend-schemeringen
Door volle zon ten dage opgevoerd.
Is dat een stem, die door de stilte gaat,
Die fluisterkoozend zoetjes aan komt zweven,
Met zacht geklank mijn dorstig' ooren lavend?
'k Voel om mijn hoofd twee sterke handen beven,
Mijn oog streelt lachend een geliefd gelaat......
Maar ziet al tranend in den vroegen avond.
De droeve schoonheid van vergane dingen
Houdt mij omvangen en heeft, diep ontroerd,
Mijn hart en denken willoos meegevoerd,
Dat starend nu, woelt in herinneringen.
'k Hervoel, van weeke weelde zacht beroerd,
Die teere wijding en 't al macht'ger dringen
Tot rijke liefde, als d' ochtend-schemeringen
Door volle zon ten dage opgevoerd.
Is dat een stem, die door de stilte gaat,
Die fluisterkoozend zoetjes aan komt zweven,
Met zacht geklank mijn dorstig' ooren lavend?
'k Voel om mijn hoofd twee sterke handen beven,
Mijn oog streelt lachend een geliefd gelaat......
Maar ziet al tranend in den vroegen avond.