Themabewertung:
  • 0 Bewertung(en) - 0 im Durchschnitt
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Twijfel.
#1
Een lichte dag als glanzend kristallijn,

Een schat van bloemen, bleek' en gloeiend roode...

O zomertijd! waarvan mijn hart zoo noode

Kon scheiden, schoon toch 't einde eens moest zijn.



Toen rukte ik met een vlijmend felle pijn

Mij los van wie ik inniglijk vergoodde;

't Was of 'k met eigen hand mijn voelen doodde,

Dat weenend zich verborg in sterkte-schijn.



Nu snikt in mij een mateloos verlangen,

Dat uiting wil en voor zichzelve vreest,

Innerlijk angstig om zóó groote macht.



Uw beeld is immer mij nabij geweest!

Kan dan mijn leven toch zijn lust en kracht

Alleen van U, die liefde zijt, ontvangen?
Zitieren


Gehe zu:


Benutzer, die gerade dieses Thema anschauen: 1 Gast/Gäste
Forenfarbe auswählen: