15.08.2012, 09:50
Het milde leven brandt stil in ons voort
Terwijl wij denken aan den dood - en meer;
Warm stijgt het onbegrepen, zachte woord
Ten laatste uit warrelend gedachtenmeer.
Maar niemand die de innige waarheid hoort,
En altijd rijst het zwijgend vragen weer
Of 't leven eindigt door den dood verstoord:
Menschelijk denke' is vreemd en àl te teer.
De blauwe lucht huift over bladergeel
Of bloemerood en zonnge korenaren:
Er zijn geen oogen die het vast geheel
Rustig als door kristallen stolp ontwaren:
't Leven is uit vizioenen en uit droomen,
Bloeïing van eeuwig wisslende fantomen.
Terwijl wij denken aan den dood - en meer;
Warm stijgt het onbegrepen, zachte woord
Ten laatste uit warrelend gedachtenmeer.
Maar niemand die de innige waarheid hoort,
En altijd rijst het zwijgend vragen weer
Of 't leven eindigt door den dood verstoord:
Menschelijk denke' is vreemd en àl te teer.
De blauwe lucht huift over bladergeel
Of bloemerood en zonnge korenaren:
Er zijn geen oogen die het vast geheel
Rustig als door kristallen stolp ontwaren:
't Leven is uit vizioenen en uit droomen,
Bloeïing van eeuwig wisslende fantomen.