Aan uwe Voeten

[ZaunköniG]

Zij, die het leven meester zijn, beweren,

dat overwogenheid geluk beduidt,

maar hoe zal ik het woedend water keeren,

dat hoog bedreigend heel mijn land omsluit?



Hoe zal ik mij tegen den aanval weren

dien rede niet of overreding stuit

en diep in mij het dierbare geluid

eenmaal onzer genegenheid ontberen?



Wat zou tegen de liefde zijn bestand?

De branding woelt en woekert op het zand:



alles dan, wat verborgen in mij brandt,

al, wat ik nimmer aan de wereld bood,

mijn hoop, mijn troost, in leven als in dood,

aan uwe voeten, bleek en arm en bloot.