13.08.2012, 16:34
‘Wanneer gij, doof voor jammerklacht en gillen,
Voor bittre tranen, biddend liefdewoord,
Den zond'gen dorst der zinnenlust blijft stillen
En andrer vrede als eens mijn vrede stoort,
Om uw jong, heerlijk leven te verspillen,
Dat mij en hooger roeping toebehoort,
Zie ik u liever in den dood verkillen,
Dan dús door 't Leven, naar-de-ziel vermoord...
Neen!... kom zoo arm, zoo naakt en zoo melaatsch
Als gij wilt wezen uit de wereld weer,
Ik heb u lief, ik kan u niet verstooten;
Voor u blijft altijd in mijn leven plaats,
Voor u wordt altijd weer mijn hart ontsloten,
Dat u beminde en, na u, niemand meer.’
Voor bittre tranen, biddend liefdewoord,
Den zond'gen dorst der zinnenlust blijft stillen
En andrer vrede als eens mijn vrede stoort,
Om uw jong, heerlijk leven te verspillen,
Dat mij en hooger roeping toebehoort,
Zie ik u liever in den dood verkillen,
Dan dús door 't Leven, naar-de-ziel vermoord...
Neen!... kom zoo arm, zoo naakt en zoo melaatsch
Als gij wilt wezen uit de wereld weer,
Ik heb u lief, ik kan u niet verstooten;
Voor u blijft altijd in mijn leven plaats,
Voor u wordt altijd weer mijn hart ontsloten,
Dat u beminde en, na u, niemand meer.’