12.08.2012, 16:59
Rubens. ‘Cimon en Pera’.
‘Vader wat wordt gij oud: uw huid als gelig leder
Hangt om uw lijf als 't vel van een verschrompte vrucht.’
‘“Wat wilt gij kind, geen blos gloeit in gevangnislucht.
Van honger sterf ik. Voor het laatst ziet gij mij weder.”’
‘Hoe graag bracht ik u spijs! Nooit waren wachters wreeder:
Zij loeren scherp. Hen roert geen vrouweklacht of zucht.’
‘“Maar gij zijt moeder - draagt uw lijf geen laafgenucht?
Buig tot mijn grijsaardsmond uw volle borsten neder!”’
‘Vader!’ - Maar weenend en het oog omhoog geslagen
Reikt zij haar blanken boezem aan zijn lippen ruige:
Mond als een kindermond tandeloos reê tot zuigen -
En door een tralieraam de ijzeren krijgers gluren -
Stomme verbazing stijft hun hand die haar verjagen,
Hun stem die schreeuwen wil - deernis verzacht hun turen.
‘Vader wat wordt gij oud: uw huid als gelig leder
Hangt om uw lijf als 't vel van een verschrompte vrucht.’
‘“Wat wilt gij kind, geen blos gloeit in gevangnislucht.
Van honger sterf ik. Voor het laatst ziet gij mij weder.”’
‘Hoe graag bracht ik u spijs! Nooit waren wachters wreeder:
Zij loeren scherp. Hen roert geen vrouweklacht of zucht.’
‘“Maar gij zijt moeder - draagt uw lijf geen laafgenucht?
Buig tot mijn grijsaardsmond uw volle borsten neder!”’
‘Vader!’ - Maar weenend en het oog omhoog geslagen
Reikt zij haar blanken boezem aan zijn lippen ruige:
Mond als een kindermond tandeloos reê tot zuigen -
En door een tralieraam de ijzeren krijgers gluren -
Stomme verbazing stijft hun hand die haar verjagen,
Hun stem die schreeuwen wil - deernis verzacht hun turen.