Alleen

[ZaunköniG]

.

Alleen in wolkenavond stil-voor-regen

Heb ik aan 't eind van groene laan gevonden -

O 't was me als doopte ik voeten voelloos-wonde

In plotsling huiverbad van koelen regen! -



De aanstaande deur naar mijn stilweggelegen

Kamer van eenzaamheid waar 'k vroeger woonde:

'k Vond al mijn schatten veilig in haar ronden

Zilveren vrede als opgelegden zegen...



'k Heb daar van Leven en U zoo klaar gedacht

Of ik voorproefde al de bezonkenheid

Van een die, eeuwigstil, nooit lacht of schreit...



O zal dat dood zijn, Lief, dat eens mij wacht

Daar eindloos slapen van dat harte dijn

Waardoor 'k nu ken geluks oogbiddend zijn?