05.08.2012, 14:39
I. Targier
Sonnet, oft Clinck-ghedicht.
O Mander, dit u werck, schand', eer, haet, liefd', recht strijdigh
(nae d'oordeel siend', oft blindt, der lesers) dy verweckt.
Den Mugghe-sifter doch der Consten aerdt begheckt:
Den Momus van ghelijck, en dichter dwaes Pierijdigh.
maer siet in't teghendeel, voor laster, afgonst nijdigh,
Door Pallas kinders vroet dijn eere werdt ondeckt,
Met een recht liefdigh hert: want g'lijck Seylsteen naetreckt
Het ijser, noch al meer dijn Const hun lievers blijdigh.
O gulden eeuw' en tijdt, wel hem die dy beleeft,
Die ons den tweed' Hippiam begaeft van Gode gheeft,
Een Tucht-vaer, Meester goet der Schilders jonghe sinnen.
Een lof, jae t'leven oudt van menigh Const-vroet Man,
Een licht Ovidî claer, dies wilt hem loven dan,
O Red'ners, Schilders ghy, en al die Const beminnen.
Sonnet, oft Clinck-ghedicht.
O Mander, dit u werck, schand', eer, haet, liefd', recht strijdigh
(nae d'oordeel siend', oft blindt, der lesers) dy verweckt.
Den Mugghe-sifter doch der Consten aerdt begheckt:
Den Momus van ghelijck, en dichter dwaes Pierijdigh.
maer siet in't teghendeel, voor laster, afgonst nijdigh,
Door Pallas kinders vroet dijn eere werdt ondeckt,
Met een recht liefdigh hert: want g'lijck Seylsteen naetreckt
Het ijser, noch al meer dijn Const hun lievers blijdigh.
O gulden eeuw' en tijdt, wel hem die dy beleeft,
Die ons den tweed' Hippiam begaeft van Gode gheeft,
Een Tucht-vaer, Meester goet der Schilders jonghe sinnen.
Een lof, jae t'leven oudt van menigh Const-vroet Man,
Een licht Ovidî claer, dies wilt hem loven dan,
O Red'ners, Schilders ghy, en al die Const beminnen.