03.08.2012, 15:15
.
Daar bloeit, in Meiegras, een bloem als oogen blauw.
De éen noemt haar mannetrouw en de ander, eereprijs.
O zingend argloos kind! pluk niet die bloem, blijf wijs.
Wie plukt de mannetrouw zal weenen van berouw.
Blijf wijs en koel en geef uw meisjeseer niet prijs,
Voor wuft in zwijmelkus beloofde mannetrouw.
Straks doolt, met bleek gelaat, de alleen gelaten vrouw
Ver van 't verloren vreugde-in-vrede-paradijs.
Zoo toch gij lieven wilt, kind, wijl gij lieven moet,
Geef mild uw liefde, uw trots, uw tranen en uw bloed,
Doch wacht geen mannetrouw tot vrouwetrouwe-loon.
Laat hone' uw liefde als zonde en zegen nog uw lot,
Zoo gij, veracht, verfoeid, vermeden en bespot,
Niet vloekt wie u verliet, wijl liefde u schonk uw zoon.
Daar bloeit, in Meiegras, een bloem als oogen blauw.
De éen noemt haar mannetrouw en de ander, eereprijs.
O zingend argloos kind! pluk niet die bloem, blijf wijs.
Wie plukt de mannetrouw zal weenen van berouw.
Blijf wijs en koel en geef uw meisjeseer niet prijs,
Voor wuft in zwijmelkus beloofde mannetrouw.
Straks doolt, met bleek gelaat, de alleen gelaten vrouw
Ver van 't verloren vreugde-in-vrede-paradijs.
Zoo toch gij lieven wilt, kind, wijl gij lieven moet,
Geef mild uw liefde, uw trots, uw tranen en uw bloed,
Doch wacht geen mannetrouw tot vrouwetrouwe-loon.
Laat hone' uw liefde als zonde en zegen nog uw lot,
Zoo gij, veracht, verfoeid, vermeden en bespot,
Niet vloekt wie u verliet, wijl liefde u schonk uw zoon.