03.08.2012, 15:11
.
Gelijk een doode wil ik u herdenken.
Als, loom getreden uit haar huis van rouw,
In 't zwarte kleed, de bleeke weduwvrouw,
Wil ik mijn doode louter bloemen schenken.
De blauwe bloemen van geloof en trouw,
De rozeroode, die met honing drenken,
De slanke blanke, die ten hemel wenken,
De zonnegele uit liefde's Mei-landouw.
Ik laat mijn bloemen, vroom en droomend, vallen
Op 't eenzaam graf, waarin mijn doode rust.
Kapellen zweven, nachtegalen schallen
En tortels klagen, droef van liefdelust.
Slaap, doode, slaap! benijd er géen van allen.
Zóo koel is de aard dat ze álle vlammen bluscht.
Gelijk een doode wil ik u herdenken.
Als, loom getreden uit haar huis van rouw,
In 't zwarte kleed, de bleeke weduwvrouw,
Wil ik mijn doode louter bloemen schenken.
De blauwe bloemen van geloof en trouw,
De rozeroode, die met honing drenken,
De slanke blanke, die ten hemel wenken,
De zonnegele uit liefde's Mei-landouw.
Ik laat mijn bloemen, vroom en droomend, vallen
Op 't eenzaam graf, waarin mijn doode rust.
Kapellen zweven, nachtegalen schallen
En tortels klagen, droef van liefdelust.
Slaap, doode, slaap! benijd er géen van allen.
Zóo koel is de aard dat ze álle vlammen bluscht.