Zonnewende

[ZaunköniG]

.


Nu weet mijn hart, gelijk de zonnewende,

Die 't godd'lijk aanschijn van de Zon verloor,

Van tranen zwaar, verslagen door ellende,

Niet waar 't zal zoeken nieuwen stralengloor.



Lang wacht de zonbloem of genadig wende

Tot haar zijn lach de god, dien zij verkoor,

Doch nijdig spant de grijze wolkenbende

Een floers van rouw den gouden zonlach voor.



Nu wil de Zon de zonnewende geven

Den troost niet langer van haar aangezicht.

Zij bloeide alleen voor Zon, haar liefde-streven

Alleen hield hoog haar zware bloem gericht.

Kan zonder Zon de zonnewende leven?

- Mijn hart moet sterven zonder liefdelicht.