September-middag

[ZaunköniG]

.



Gewasschen glad, de blije blinkeblaadjes,

Die, windbewogen, dartel wemelspelen,

Met schaduwvlekjes vlindrende op 't fluweelen

Blankgrijze mul der bleekbezande paadjes.



In 't gele gras, uit berken en abeelen,

Dropt zilv'r - en goud. - Ik zoek een zin in praatjes

Van neuriewind, geheimvol ritslend: - ‘Raad je's?’

Hij zingt alleen, nu wil geen vogel kweelen.



Melkwitte wolken houden laag gespannen

Een blanken voorhang tusschen aarde en hemel.



Ik voel me opeens uit hemelvreugd verbannen,

Verstooten kind, dat doolt om Godes schemel,

Doch niets meer weet van Gods geweld'ge plannen

En zoet maar zingt van herfst en loofgewemel.