Roos-van-Jericho

[ZaunköniG]

.



In bleekgeweende aroom - en zondoorzoelde

Boschluchten luw voelde ik mijn ziel, die noô

Meer leefde ontwaken, blij-verwonderd voelde

'k Haar openluiken, roos-van-Jericho,

Die blaadre' en knoppe' uit donkre dorheid woelde

In wéldoend water. - Voelt een moeder zoo

't Beloofde kind, waar stille droom op doelde,

Niet zacht bewege' en zwijmt van eerbied vroô?



O sprei maar wijd uw reine blaadren open,

Mijn roos-van-Jericho! Voor winterwind

Wil 'k u beveilige' en met trane' u doopen,

Waarin ge een bad van warme wijding vindt.



O vul mijn Zelf met zalig-trillend hopen,

Mijn Ziel, mijn godgeschonken hemelkind!