Luisteren

[ZaunköniG]

.



'k Dêe heel mijn leven als die kloosterbroeder,

Extatisch luistrend naar een vogellied,

Dat tooverlokte naar een blauw verschiet,

Tot, plots zijn plicht bewust, de Heilge Moeder

Te diene' in 't klooster, vlug hij 't woud verliet,

Verwonderd vond een jongren poortehoeder

En, eer hij zag zijn blanke baard, bevroedde er

Hij zelf nog nauw wat was aan hem geschied.



Zoo lokte mij de vogel van mijn droomen

En zong mij zalig in mijn tooverwoud,

Tot Droomendooder Denken is gekomen

Om mij te drijven naar de menschen koud.

'k Bleef honderd jaar: ik zag het in de stroomen,

Dood zijn mijn broedren, 'k voel me een vreemde en oud.