31.07.2012, 19:48
Lenteweemoed.
1.
Als lammren wandlen, zacht en blank als room,
De meiewolken over 't hemelveld.
De lucht, ál weelde lijk een vrucht die smelt,
Waait vol bedwelmend hagebloei-aroom.
Waar warme wadem de aarde zwaar ontwelt,
Voel ik mijn voeten loopen zomerloom.
De lenteweemoed, als een droeve droom,
Komt over mij met schijnbaar-lief geweld.
O luwe luchten! blanke wolkenwol!
Wee-zoete geur van doorn en vogelkers!
Mijn Jeugd, van zang en vreugdverlangen vol,
Waart óm alom, dat zij me een traan ontpers'
Haar blik is blauw, haar adem zijezacht....
O Jeugd! kom tot mij in den meienacht!
2.
Wen kinderstemmen klinken overal,
Zoo meieblij om 't vrije lentespel,
Met lach en roep en kreten hoog en hel
En hoepelrinklen en gekaats van bal,
Zoo wordt me in d' aanvang eigen wonderwel,
Dan vreemd en wonderwee.... 'k vermij' 't geschal,
Maar 't volgt me alom door veld en wei en dal,
Tot, veilig t'huis, 'k mij grendel in mijn cel.
Door de open ramen dringt en zingt de lucht,
Vol zoel verleidlijk meiedoorn-gevlei
En verreweg verstervend stemgerucht.
O langverloren halfvergeten Mei!
O Levensmei, waarnaar mijn heimwee zucht,
Voor eeuwig droomende in uw doodsvallei!
1.
Als lammren wandlen, zacht en blank als room,
De meiewolken over 't hemelveld.
De lucht, ál weelde lijk een vrucht die smelt,
Waait vol bedwelmend hagebloei-aroom.
Waar warme wadem de aarde zwaar ontwelt,
Voel ik mijn voeten loopen zomerloom.
De lenteweemoed, als een droeve droom,
Komt over mij met schijnbaar-lief geweld.
O luwe luchten! blanke wolkenwol!
Wee-zoete geur van doorn en vogelkers!
Mijn Jeugd, van zang en vreugdverlangen vol,
Waart óm alom, dat zij me een traan ontpers'
Haar blik is blauw, haar adem zijezacht....
O Jeugd! kom tot mij in den meienacht!
2.
Wen kinderstemmen klinken overal,
Zoo meieblij om 't vrije lentespel,
Met lach en roep en kreten hoog en hel
En hoepelrinklen en gekaats van bal,
Zoo wordt me in d' aanvang eigen wonderwel,
Dan vreemd en wonderwee.... 'k vermij' 't geschal,
Maar 't volgt me alom door veld en wei en dal,
Tot, veilig t'huis, 'k mij grendel in mijn cel.
Door de open ramen dringt en zingt de lucht,
Vol zoel verleidlijk meiedoorn-gevlei
En verreweg verstervend stemgerucht.
O langverloren halfvergeten Mei!
O Levensmei, waarnaar mijn heimwee zucht,
Voor eeuwig droomende in uw doodsvallei!