Onrust

[ZaunköniG]

.



Hoor! noordewind! De zwarte boomen kraken,

Hun armen strekkend tot erbarme'-ontvangen.

Hoe doet December, koud en streng, verlangen

Naar zachte Mei, die ál weer goed zal maken!



Maar streelt meewarig lent' ten lest mijn wangen,

'k Verlang naar gouden garven en scharlaken

Bloemen en fruit en 'k droom, bij zomerblaken,

Van najaarsstormen forsch lijk orgelzangen.



Bij donkren nacht aanroep ik blonden morgen,

Bij grijzen middag, lampestralende' avend.



Zoo moet mijn heden van mijn toekomst borgen,

Zoo jaag ik voort, me aan haast en hoop verslavend.



Neen, stil, mijn ziel, verzaak die aardezorgen

En rust in God, met vrede rein u lavend!