Herfstavond

[ZaunköniG]

.



Onder de blonde boomen glimt, een zwart-

Marmeren zerk, het glanzend-glad kanaal.

Boven de blonde boomen, ronde opaal,

Blinkt geel de maan, in nevel bleek van smart

Om 't welken van den herfstdag. Rozepraal

Sterft weg in 't westen, waar het roode hart

Des daags in vlammen opgaat en het hard

Turkooisblauw welft tot paradijs-portaal.



Maar 'k wend mij af van 't westen hel en koud.

In 't wazig oosten wacht me een droomenland,

Daar wil ik wonen, achter 't boomengoud.



Tot louter schijn is lang mijn dag verbrand.

O zachte nacht! nu maak met u vertrouwd

Mijn ziel, nog bevende in uw nevelhand.