30.07.2012, 17:17
Gebroken vaasje.
O klein dom kindje, krijtende om 't gebroken
Vaasje vol bloemen, die je handjes lazen
In lenteveld, waar, melkwit, geitjes grazen
En om die kelkjes, welkend nauw ontloken!
Wist je dan niet hoe sterven álle glazen?
- Op glazen muiltjes dans je alleen in sproken! -
Aan scherven 't vaasje, weg de lenteroken!
Wekt dát, arm kind, zoo driftig-droef verbazen?
Een kindje ben je en weet niet beter. - Dwazen
Geven hun liefde aan mooi illusietintje
En slanke lijn van broze vreugdevazen,
Vol droomenbloei - en 't einde is weenen, kindje!
God, maak van menschen nooit mijn vrede afhanklijk,
Maar hecht mijn ziel aan schoonheid onverganklijk!
O klein dom kindje, krijtende om 't gebroken
Vaasje vol bloemen, die je handjes lazen
In lenteveld, waar, melkwit, geitjes grazen
En om die kelkjes, welkend nauw ontloken!
Wist je dan niet hoe sterven álle glazen?
- Op glazen muiltjes dans je alleen in sproken! -
Aan scherven 't vaasje, weg de lenteroken!
Wekt dát, arm kind, zoo driftig-droef verbazen?
Een kindje ben je en weet niet beter. - Dwazen
Geven hun liefde aan mooi illusietintje
En slanke lijn van broze vreugdevazen,
Vol droomenbloei - en 't einde is weenen, kindje!
God, maak van menschen nooit mijn vrede afhanklijk,
Maar hecht mijn ziel aan schoonheid onverganklijk!