30.07.2012, 17:10
.
Geweldig ruischen - en hun kruinen wenken -
De zwaarmoedzwarte strenge kerkhof boomen:
- ‘Gedenk uw graf! laat af van levensdroomen!
Hier kan geen smart meer 't kranke hart u krenken.’
Gezwollen wolken, bleek van weedom, loomen
Boven den tuin, waar bruine blaadren zwenken
En vallen... Ach! door 't sterven staag gedenken
Heb ik mijzelv' veel levensvreugde ontnomen.
Leek niet mijn jeugd, eenzelvig, bleek en tenger,
Vol ernst 'lijk andrer grijsheid, voorbereiding
Voor Dood, dien 'k vreezend riep als vredebrenger?
Nu toef ik droef bij 't naadren van de scheiding,
'k Zie achter mij den langen weg al enger
En vóor mij 't graf... - Doch ál was Godeleiding.
Geweldig ruischen - en hun kruinen wenken -
De zwaarmoedzwarte strenge kerkhof boomen:
- ‘Gedenk uw graf! laat af van levensdroomen!
Hier kan geen smart meer 't kranke hart u krenken.’
Gezwollen wolken, bleek van weedom, loomen
Boven den tuin, waar bruine blaadren zwenken
En vallen... Ach! door 't sterven staag gedenken
Heb ik mijzelv' veel levensvreugde ontnomen.
Leek niet mijn jeugd, eenzelvig, bleek en tenger,
Vol ernst 'lijk andrer grijsheid, voorbereiding
Voor Dood, dien 'k vreezend riep als vredebrenger?
Nu toef ik droef bij 't naadren van de scheiding,
'k Zie achter mij den langen weg al enger
En vóor mij 't graf... - Doch ál was Godeleiding.