29.07.2012, 16:05
.
En droomend strooide ik bloemen vlammend rood
Over mijn lief in blanke roerloosheid:
Over zijn arm, die mij door 't leven leidt,
Over zijn borst, die m' elken hartklop bood.
En bloemen had 'k op 't voetenpaar geleid,
Dat hem tot mij droeg, toen 'k voor de aarde al sloot
Weenensmoede oogen, willend stil den dood,
Op 't nieuwe leven heel niet voorbereid.
Toen sprak mijn lief: - ‘'t Is me of ge een doode tooit,
Niet een die lieft en leeft en leven wil,
Nu ge op mijn boezem koele bloemen strooit.’
Mijn hart schrikte op, mijn lippen zwegen stil....
- Bij elke bloem nu die mijn zijn vermooit,
Rilt door mijn vreugd die doodsgedachte ki
En droomend strooide ik bloemen vlammend rood
Over mijn lief in blanke roerloosheid:
Over zijn arm, die mij door 't leven leidt,
Over zijn borst, die m' elken hartklop bood.
En bloemen had 'k op 't voetenpaar geleid,
Dat hem tot mij droeg, toen 'k voor de aarde al sloot
Weenensmoede oogen, willend stil den dood,
Op 't nieuwe leven heel niet voorbereid.
Toen sprak mijn lief: - ‘'t Is me of ge een doode tooit,
Niet een die lieft en leeft en leven wil,
Nu ge op mijn boezem koele bloemen strooit.’
Mijn hart schrikte op, mijn lippen zwegen stil....
- Bij elke bloem nu die mijn zijn vermooit,
Rilt door mijn vreugd die doodsgedachte ki