29.07.2012, 14:50
.
O meer gezien, als een verloren Eden,
Bloeit in mijn slaap een schoone droomentuin.
Door blanken nevel valt het licht er schuin,
Op hoog wild gras, vol bloemen nooit betreden.
Zacht ruischt de wind een lied van lang geleden.
Veel vogels zingen 't weer, in kruin bij kruin.
En de aromatische aarde, vochtig bruin,
Houdt trouw bewaard den indruk van mijn schreden.
Door 't groen der twijgen zie ik vijvers blinken
En zwanen drijven, rein als dichtertaal,
In 't zilvren water gouden bloemen zinken
En vruchten vallen, rood als bloedkoraal...
O laat me uw lucht, uw licht, uw schoonheid drinken,
Tuin van mijn droomen, tuin van 't Ideaal!
O meer gezien, als een verloren Eden,
Bloeit in mijn slaap een schoone droomentuin.
Door blanken nevel valt het licht er schuin,
Op hoog wild gras, vol bloemen nooit betreden.
Zacht ruischt de wind een lied van lang geleden.
Veel vogels zingen 't weer, in kruin bij kruin.
En de aromatische aarde, vochtig bruin,
Houdt trouw bewaard den indruk van mijn schreden.
Door 't groen der twijgen zie ik vijvers blinken
En zwanen drijven, rein als dichtertaal,
In 't zilvren water gouden bloemen zinken
En vruchten vallen, rood als bloedkoraal...
O laat me uw lucht, uw licht, uw schoonheid drinken,
Tuin van mijn droomen, tuin van 't Ideaal!