Door één lief woordje zou zich laten winnen

[ZaunköniG]

Door één lief woordje zou zich laten winnen
Door één gebaar of vriendlijke oog-opslag
Of door een luiden, open-heldren lach
Na veel gevlei's en zachtjes-aan zoet minnen

Ik, die droef-wachtend op des Levens tinnen
Melodieus zit klagend, naar den dag
Opstijgend glorieus, van wat eens mag
Bevredigen mijn ziel en zachte zinnen.

Ach nimmer heeft Een Wezen lief-gehad
Dit arme Zelf, dat maar gestaeg moest dwalen
En blij was, als 't een goed'gen hand-druk had,
Maar toch blijft Liefde's Aangezicht mij stralen
In 't donkere toekomst'ge. Ai laat het falen
Mij, die in Mij-Zelf heb den Grootsten Schat.