O goede keerl, die u laat staêg bedeuken

[ZaunköniG]

O goede keerl, die u laat staêg bedeuken
Door 't plebs, dat 's in uw ingewanden woelend
Met gier'ge handen, wijl zij gansch niets voelend
Van uw goed zelf, toch steeds maar willen beuken

Op uw Zelf magnifiek, dat flink en eerlijk
Gaat door de wereld, zonder een'ge breuk en
Scheur te slaan willen in het godlijk-heerlijk
Leven, dat is der godlijkheid hoog-leuke

- Voor ons arm' menschjens, die zoo moeten denken -
Ontastbare Oppermacht, Die eeuwig zittend
In 't Licht, ziet al der menschheid daên en wenkend

Soms met De Hand's, Zijn Hand, het Al bezittend.
O Laat geen mensch zijn de' anderen bevittend
En geen waarachtig mensch 't Waaracht'ge krenkend.