Jn d' ouwde' eenvouwde tijdt voor duisend jaer verleden,

[ZaunköniG]

Jn d' ouwde' eenvouwde tijdt voor duisend jaer verleden,
'T standttijdeloos geslacht, dat vander Aerden leeft,
Met loffelijcken naem van Goôn, vergolden heeft
De geene die haer nut, of vreuchd, of vriendschap deden.
Oock, die ontfangen macht bescheiden gaet besteden
Aen onderdaenich volck, en d' harten t'samen weeft,
Soo dat het min in noot, en min in voorspoedt sneeft,
Verdient den hooghen naem van Aerdschen God met reden.
Voochdesse van mijn Siel vw priis is hartenvanc;
Ghij mijn bevangen hart bestiert met Goetheits dwank,
Gedoocht dat jck V mach voor mijn Godinne vieren.
Vw Goedtheit en vernuft van niemandt wort beschaemt,
Dies ghij, met reden sijt aerdsche Godin genaemt,
Dewijl de Godtheit hangt aen Goedt sijn en bestieren.