13.03.2007, 22:43
Dit groen besloten perck, dus genoechlijck gevlochten,
Krom loopende Dool-hof heeft so veel wegen niet
Noch so veel strengel pa’en, hoe veel mender oock siet,
Ja al swierden ’t noch in duysend, duysend bochten,
Of laas! mijn teeder hart wort omringht en bevochten
Van duysend duysenden gheschillen en verdriet,
Van duysend swarigheen, van duysend strickjes hiet,
Die d’alvermogen Min nu breyd in mijn harts-tochten.
En geen Theseus hier noch elders verrijst,
Die mijn vermoeyde ziel de rechte uytkomste wijst,
Om van den omwegh groot juyst na de Poort te loopen.
Een schoone heeft de macht, door haer vriendelijck aenschijn,
My uyt dees Kercker dicht en uyt mijn soete pijn,
Oock al mijn banden swaer my lichtelijck ontknoopen.
Krom loopende Dool-hof heeft so veel wegen niet
Noch so veel strengel pa’en, hoe veel mender oock siet,
Ja al swierden ’t noch in duysend, duysend bochten,
Of laas! mijn teeder hart wort omringht en bevochten
Van duysend duysenden gheschillen en verdriet,
Van duysend swarigheen, van duysend strickjes hiet,
Die d’alvermogen Min nu breyd in mijn harts-tochten.
En geen Theseus hier noch elders verrijst,
Die mijn vermoeyde ziel de rechte uytkomste wijst,
Om van den omwegh groot juyst na de Poort te loopen.
Een schoone heeft de macht, door haer vriendelijck aenschijn,
My uyt dees Kercker dicht en uyt mijn soete pijn,
Oock al mijn banden swaer my lichtelijck ontknoopen.