Maart.

[ZaunköniG]

Des daags scheen 't helle licht uit donker blauw
En flikkerde op het water, en de steenen
Van huize' en straten waren wit beschenen,
En grijs bestrepeld met der takken schaûw,

En in de gansche stad waren dooréénen
De warmte en schaduw, 't zonnelicht en kou,
En waar de warmt' lag in de luwte lauw,
Woei felle wind om huizen-hoeken henen.

Wit scheen de maan uit donker-blauwe nachten
Over de stad, die lag met wijde grachten
Waar noorden-wind kwam over-heen-geblazen,

Dat 't zilver krinkelde over 't water blauw
Tusschen de huizenblokke' in donkre schaûw
En witten muur met glinsterende glazen.