Wat is dat toch een leventje van u,

[ZaunköniG]

Wat is dat toch een leventje van u,
Alles te doen met uwe kleine handjes,
Zoo klein en fijn wegloopende in de randjes
Der mouwtjes, die weghouden in schaduw

Uw armpjes, die zoo warmpjes en zoo luw
Ligge' aan uw lichaam; en uw kleine tandjes,
Zij knabblen al wat komt over de randjes
Van uwe lipjes, nog van kussen schuw.

En toch, meen ik, zoudt gij wel willen deelen
Uw leventje met eenen, zoo als ik,
Of kan het u nog niet zoo heel veel schelen?
En hebt gij in uw ééntje nog zoo'n schik?

Heerelijk meisje, dat langs me is gekomen,
En nu mijn uren vult met zúlke droomen.