04.09.2012, 13:22
Matej Urban
1846 – 1931
Z Ciona rjana jasnosć Boža schadźa
Hlaj, z Ciona do swěta zhubjeneho
Dźeń Boži schadźa rjana jasnosć Boža;
Nam žiwa wotewrja so studźeń zboža
Z nim, kotryž kral je raja njebjeskeho!
Syn Wótcowy a woznam byća jeho
K nam do hubjenstwa mile nohu złoža,
Hdźež hrěchi člowstwa jom ze smjerću hroža;
- Nam dóstatk žiwjenja so skića z njeho.
Syn Boži, w Betlehemje narodźeny,
We štalće wotročkowym k nam so niži,
Zo zhubjenym by přinjesł wumóženje.
- To zawěrnje je dźiwne poniženje!
K nam schadźenje so z wysokosće bliži;
Bóh w Zbóžniku je z nami stowaršeny!
1846 – 1931
Z Ciona rjana jasnosć Boža schadźa
Hlaj, z Ciona do swěta zhubjeneho
Dźeń Boži schadźa rjana jasnosć Boža;
Nam žiwa wotewrja so studźeń zboža
Z nim, kotryž kral je raja njebjeskeho!
Syn Wótcowy a woznam byća jeho
K nam do hubjenstwa mile nohu złoža,
Hdźež hrěchi člowstwa jom ze smjerću hroža;
- Nam dóstatk žiwjenja so skića z njeho.
Syn Boži, w Betlehemje narodźeny,
We štalće wotročkowym k nam so niži,
Zo zhubjenym by přinjesł wumóženje.
- To zawěrnje je dźiwne poniženje!
K nam schadźenje so z wysokosće bliži;
Bóh w Zbóžniku je z nami stowaršeny!