Kukow

[ZaunköniG]

Kukow

Kak rad na tebje so, khěžka mała,
dopomnjam, hdźeš sym wot maćerje
słódke spěwać wuknył paćerje
a hdźež wowka je mi bajki bała.

K tebi moja hraje, khěžka mała,
mysl a k tebi, kwětkna zahroda,
hdźež najrjeńši són je přiroda
w hrajkach dźěći radostnych mi hrała.

Hdźež sym błyskotate łójił bruki,
hanjał za mjetelom pisanym
a hdźež hołb' mi dypał zorno z ruki.

Duch mje žołmowaty, ćicha wjeska,
nosy k twojim třěcham słomjanym,
hdyž hołk swěta wokoł' mje nětk wrjeska.