Het dagen van de begeerte naar vrijheid der ziel

[ZaunköniG]

.

Gaande eens in schemering en kontemplatie

ben ik gekomen waar verbreede straat

eerbiedig wijkt rond bronzen-betogaad

hoogrijzend beeld: domineerende statie

onbewogend dragend 't wetend gelaat

boven de menschen weg en geen relatie

meer voelend tusschen hen en zich: zij, natie

vergaande, en hij een die niet vergaat. -



Ik wilde dat ik zóó mijn ziel zag staan

in ruimte als van een groot plein omgeven

aldoor voelend haar heel eigen bestaan;

't wetend verscheiden van vergank'lijke

uitwendigheên, en 't haar voorbij-gaand leven

volgend met oogen, onaf hank'lijke.