Uit Zwitserland en Savoje

[ZaunköniG]

III.

Rustig dwarrelen vlokken neer van boven,

Alles draagt hetzelfde grauwe kleed:

Rots en bodem, gletscherkloof en spleet...

't Is haast niet in Juli te gelooven.



Dames zitten achter warme stoven:

De Engelschman in vaderlandschen plaid: -

Elk verbijt 't hem opgelegde leed.

Vlak bij 't vuur, tot schroeiens toe, geschoven.



Toch, Mont Blanc, beklim 'k uw grijze lenden;

Maar, verdwaald, roept men mij van omlaag:

Keer terug: uw tocht zal bitter enden...



En mij noopt een kille gletschervlaag

Om, Mont Blanc, den rug u toe te wenden:

Dus, tot later, tot ik beter slaag.