14.06.2013, 10:57
XIV. MÓDURMÁLID.
Svo ljúft en hljómþýtt — hátt en rómblítt þó!
Með hvert sitt ljóð, sem bergmáls-hljóð, við fall.
Úr Hekluglóð — frá Geysi' er óður svall
og Gullfoss ljóma — kyngiómur hló. —
Vor fjallablær og sær við strönd er sló
og stormaaldan kalda' er byrgði fjall —
Alt valdi hald á hljóði' er eyra gall
— pað hlær mót skærunrsöng frá álft og ló. —
Vort mál, er stálið stilt við bál og hjarn,
pess strengir tengja gjörvöll Norðurlönd.
Vort sögumál, er sál vors lands og arn,
peim söngvum enginn drengur glati úr önd.
Vort söngvamál, er sál þín, íslenzkt barn,
þess sagna-strengir fengust guðr, úr hönd.
Svo ljúft en hljómþýtt — hátt en rómblítt þó!
Með hvert sitt ljóð, sem bergmáls-hljóð, við fall.
Úr Hekluglóð — frá Geysi' er óður svall
og Gullfoss ljóma — kyngiómur hló. —
Vor fjallablær og sær við strönd er sló
og stormaaldan kalda' er byrgði fjall —
Alt valdi hald á hljóði' er eyra gall
— pað hlær mót skærunrsöng frá álft og ló. —
Vort mál, er stálið stilt við bál og hjarn,
pess strengir tengja gjörvöll Norðurlönd.
Vort sögumál, er sál vors lands og arn,
peim söngvum enginn drengur glati úr önd.
Vort söngvamál, er sál þín, íslenzkt barn,
þess sagna-strengir fengust guðr, úr hönd.