Mato Kosyk: Cowanja Wostanu

[ZaunköniG]

Cowanja Wostanu


Miłe ty mě woblicko
smjejkocoš pśed tysacami.
Indiańske źowcycko,
co ga grajkocoš ty z nami?

Cuzbnika smej ty a ja,
ja w tom podwjacornem kraju,
ty we samem kšasnem raju,
kenž jo tebje woścojska.

Comej zawdaś sebje ruku,
žycyś sebje lěpšu gluku
až do słyńca chowanja.

Kuždy znajo swoju drogu,
pśi tom Michigańskem brjogu
wostanu jan cowanja.