Themabewertung:
  • 0 Bewertung(en) - 0 im Durchschnitt
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
Na den storm
#1
.

De dennen zingen 't lied van d' avondstond,

Die langzaam daalt met zegenend erbarmen.

Zóó sluit een moeder in haar trouwe armen

Het kranke kind, dat nergens ruste vond.



Met 't eerste lichten, dat de morgen zond,

Ging als een bede, huiv'rend om ontfermen,

Door bloem en blad een rits'len, klagen, kermen,

Om 't arme leven, door den storm gewond.



Vergeefs - de kille, nevelgrauwe dag

Bracht feller strijd en hagelbitse vlagen,

Geen uur van rust, geen enk'len zonnelach.



Nu staan de boomen stil en schreiensmoe....

In zachte vlokken, die den vrede dragen,

Dekt blanke sneeuw de doode bloemen toe.
Zitieren


Gehe zu:


Benutzer, die gerade dieses Thema anschauen: 1 Gast/Gäste
Forenfarbe auswählen: