Sonnet op een Pijp, die hy niet Aen konhouwen

[ZaunköniG]

Willem G. van Focquenbroch
1640 - 1670 Niederlande / Ghana


Op een pyp, die ik niet aan kon houwen.

O Goude zon! wiens licht noch noit is uitgegaan,
Maar die gedurig brand by ons, of d’Antipoden;
Ghy, die geen swavel-stok, noch vuurslach hebt van noden,
Om, (of ghy wierd gedooft) u weer in brandt te slaan:
Ghy van wiens vuur, al de Planeeten, en de Maan,
Haar leven trekken, als de menschen van de brooden,
Ja zonder wien ons vuur geen pot sou kunnen zooden,
En niemandt schier een bout half gaar sou kunnen braên;
Ghy, welkers vrolyk licht de Weereldt doet herleven,
Met recht word u de naam van God’lyk toegeschreven,
Nadien g’al meerder deugt op aardt doet als de Wyn;
Ik sal tot uwer eer een Hoog Altaar doen bouwen
Soo ghy maakt dat dees Pyp die schier geen vuur wil houwen
Meê even eens als ghy, altydt ontfonkt mag zyn.




Sonnet op een Pijp, die hy niet Aen konhouwen.


OGou de Son! wiens licht noch noyt is uyt gegaen,
Maer die gedurig brant by ons, of d' Antipoden
Ghy, die geen swavel-stock, noch vuurslach hebt van noden,
Om, (of ghy wierd gedooft) u weer in brandt te slaen:

Ghy van wiens vuur, al de Planeeten, en de Maen,
Haer leven trecken, als de menschen van de brooden,
Ja sonder wien ons vuur geen pot sou kunnen zooden,
En niemandt schier een bout half gaer sou kunnen braên;

Ghy, welckers vrolijck licht de Weereldt doet herleven,
Met recht word u de naem van God'lijck toegeschreven,
Nadien g'al meeder deugt op aerdt doet als de Wijn;

Ick sal tot uwer eer een Hoog Altaer doen bouwen
Soo ghy maeckt dat dees Pijp die schier geen vuur wil houwen
Meê even eens als ghy, altijdt ontfonckt mach sijn.