Nalěća přichad

[ZaunköniG]

Nalěća přichad

Hlej, słónco steji na njebju a pruhi
wšak sćeke horce na zemju šće běłu;
aj, lód a sněh žno taje; k nowom dźełu
zas zelenja so pola, doły, łuki.

Zad płoćika, zad niskej murki tuli
so módra fijałka; duž skału šěru
tam nalik wupyši; pos chłodnym kerku
tam mrowje roja wšě so w čornej kuli.

Tež lěsk a haj so zasy zhotujetaj,
hdyž łopješko so z hałžkow zelenkojte
a pupik młodny krasnje rozwijetaj.

Słyš, štomy, łuki kwětkopisankojte
ći pčołka, ćmjeła zynčo wobrojitaj
a mjetele tež kćenja čerwjenkojte.