Zijn rust is geen gemis maar beheersching van ontroering

[ZaunköniG]

.

Want zijn hart leeft rustig niet onbewogen

verheven boven 't armelijk bestaan

van wie macht'loos te worden aangedaan

voor verwinning aanzien hun onvermogen

harten te voelen gespannen als bogen

onder des levens geweldige aan-

rakingen en hun dorheid een weerstaan

noemen der zon waar zij als kracht op bogen.



Maar 't zijne staat te midden van de dingen

niet als een rif, waartegen baren breken

maar als een meer, dat berg van vlakte scheidt,

de onstuimige wat'ren die 't binnen-dringen

herrijzen uit die klare en diepe streken

als effene stroomen vol statigheid.