Sonety Odeskie 18 - DO D.D. - WIZYTA

[ZaunköniG]

Sonety Odeskie

XVIII  - DO D.D. - WIZYTA

Ledwie wnijdę, słów kilka przemówię z nią samą:
Jużci dzwonek przerażą, wpada galonowy,
Za nim wizyta, za nią ukłony, rozmowy,
Ledwie wizyta z bramy, już druga za bramą.

Gdybym mógł, progi wilczą otoczyłbym jamą,
Stawiłbym lisie pastki, kolczate okowy,
A jeśli nie dość bronią, uciec bym gotowy
Na tamten świat, stygową zasłonić się tamą.

O przeklęty nudziarzu! ja liczę minuty,
Jak zbrodniarz, co go czeka ostatnia katusza:
Ty pleciesz błahe dzieje wczorajszej reduty.

Już bierzesz rękawiczki, szukasz kapelusza,
Teraz odetchnę nieco, wstąpi we mnie dusza...
O bogi! znowu siada, siedzi jak przykuty!


.

[ZaunköniG]

In Übersetzung von
Peter Cornelius
1824 - 1874


Visite

Kaum tret ich ein und kann drei Wörtchen lallen,
So meldet sich Besuch, es tönt die Schelle;
und ging der Eine, folgt der andre schnelle,
Und sie muß knixen, freundlich thun mit Allen.

Wie gern mit Schlingen, Eisen, Gruben, Fallen
Hätt’ ich umzogen der Geliebten Schwelle,
Wie gern statt diesem Schnattern, dem Gebelle
Des Cerberus gelauscht in Hades Hallen!

Verruchter Schwätzer! Die Minuten zähl’ ich
Wie Galgenkandidaten auf der Streue!
Da raspelt der sein Süßholz ab allmählich!

Doch endlich nimmt er Hut und Stock! O freue
Dich, mein gemartert Hert! Doch nein! o schmächlich!
Er setzt sich hin, fängt wieder an auf’s Neue!

.