Over onzichtbaar voortschrijdenden groei

[ZaunköniG]

.

Tooi als vlinders, die ze zoo wit deed schijnen

hebben afgeschud al de bloesem-boomen,

verlust' gende oogestoeten niet meer komen

tot hen, 't egale groen doet roem verkleinen.

Bloesems, geborene om te verdwijnen,

liggen verstrooid, verlaagd paden omzoomen,

maar waar de blikke' in 't dichte groene schroomen

lacht al, leeft heimelijk sterk, 't-eens-te-zijne:



de vrucht, levende droom van rood en goud. -

Zóó, als bloesem van jeugd gevallen is

gaat schoonheid onder en blijft 't leege achter

voor 't oog, dat erbarmelijk toezicht houdt;

maar rijpend al, weet geduldige wachter

de nieuwe, blijvende gestaltenis.