Waarom de kennis van onze ziel onze daden noodzakelijker wijze adelt

[ZaunköniG]

.

Als kind'ren van deze gezindheid staan

al zulke daden als ons hart verblijden

zoolang wij hun gezichten onderscheiden

in de groote scharen die uit ons gaan.

Hun zachte wijsheid maakt ze schoon om aan

te zien, rust'gend om denken te geleiden:

zij zijn de monumenten van de tijden

waarin de geest zichzelven heeft verstaan.



Want als een koning die zijn land betrad

bij nacht, en toen de morgen-zonne daagde

verrukt zijn wijd gebied met oogen mat -

zoo ziet de geest door erkenning verlicht

zijn wezen, meer dan hij te hopen waagde

voortref'lijk, naar volkomenheid gericht.