Over de vreugd om het eerstgevondene gelijke

[ZaunköniG]

.

Alle stemmen kwamen altijd van ver

en hadden als een groet in vreemde talen

't liefloos luiden en 't vragen veel herhalen

te groeien van voorbijgaand, blijvender.

En nog, als lang wennen rijzen en dalen

verwacht maakte, overgang gemeenzamer,

was 't soms, of een koord knapt, en in duister

glijdt een boot weg, is niet meer in te halen,



gaat verloren: de zee is ook zoo wijd. -

Een stem, die bij mij had gewoond altijd

maar zwijgend, en nu sprak en mij verraste

maar verraste door groote bekendheid,

die niet mijn stem was maar bij mijn stem paste,

wist ik dat komen zou te harer tijd.